Tandplak in transportleidingen

Niets doen, betekent gaatjes.

Daar stond ik dan, op een tochtig terrein met uitzicht over een heleboel transportleidingen. Het was er koud en winderig maar het hinderde me niet, want het indrukwekkende uitzicht over de leidingen overheerste. Een transportleiding is namelijk een geweldige uitvinding! Geen vrachtwagens, treinwagons of schepen, maar leidingen die producten van A naar B transporteren. In Nederland hebben we maar liefst 300.000 kilometer ondergrondse transportleidingen. Je hoort niets, ruikt niets en bij ondergrondse leidingen zie je ook nog eens niets, dus een win-win-win situatie. Fascinerend…

Dat je niets ziet, wil natuurlijk niet zeggen dat er niets gebeurt. Er gebeurt juist heel veel ondergronds. En daarom was ik hier. In één van de leidingen was namelijk aan de binnenzijde versnelde corrosie geconstateerd. Dat is onwenselijk omdat daarmee de leiding vervroegd uit bedrijf genomen moet worden, gerepareerd of zelfs vervangen. Een dure aangelegenheid. De corrosie ging dusdanig snel dat er een sterk vermoeden was van microbiologische corrosie (MIC). Bij MIC overheersen de bacteriën. Je kunt het vergelijken met tandplak. De bacteriën gaan zich hechten aan een oppervlak en produceren vervolgens zuren. Als je niets doet krijg je uiteindelijk gaatjes, ofwel corrosie. En dus moesten we de leidingwand goed schoonmaken om de bacteriën weg te krijgen en verdere corrosie te voorkomen. Net als bij je gebit: door middel van poetsen met een borstel (pig) en spoelen met een bacteriedodend middel (biocide).

In dit geval bleek de biocide helemaal niet het verwachtte effect op te leveren. De bacteriën bleven onverminderd aanwezig en actief. Wat was hier aan de hand? Aan ons de taak om deze microbiologische puzzel op te lossen. In ons laboratorium hebben we de situatie op kleine schaal gesimuleerd en zijn we gaan testen welk biocide de meeste bacteriën doodt in deze specifieke leiding en in welke concentratie en contacttijd. Aan de hand hiervan hebben we de meest effectieve behandeling bepaald. Dan komt het spannendste onderdeel: de veldtest. Na het toepassen van de biocide nam ik een sample van de leiding om te verifiëren of het middel zijn werk had gedaan. Het resultaat was perfect: geen bacteriegroei meer te bekennen. Daar krijg ik nou een kick van!

Dit soort specifieke situaties vragen om specifieke oplossingen, bewezen oplossingen die geverifieerd en gemonitord worden en waar niets aan het toeval wordt overgelaten. Als we vertrouwen op ondergrondse leidingen dan moeten we er ook op kunnen vertrouwen dat deze leidingen veilig zijn en de processen beheersbaar.