Tijdens een inspectie in een ondergrondse parkeergarage ontdekte een inspecteur van Nebest B.V. een vrij dramatische uitziende, slijmerige, gele en groene aanslag op een stalen damwand. Verder toonden metingen op verschillende plekken aan dat er meer corrosieschade was dan verwacht. Omdat vermoed werd dat er hier sprake was van biologische corrosie oftewel MIC corrosie, vond Nebest dat het tijd werd om een MIC-expert van Microbial Analysis te bellen. Biologische corrosie is gevreesd omdat het in no time materiaal als sneeuw voor de zon kan laten verdwijnen.
Voor ons onderzoek hebben wij een aantal monsters verzameld van de corrosieproducten van de aangetaste damwanden. Nabij deze plekken zijn ook watermonsters genomen. Uit ons onderzoek van de watermonsters bleek dat alle nutriënten voor groei van MIC-gerelateerde micro-organismen aanwezig zijn. Ook werden in alle monsters relatief hoge aantallen MIC-gerelateerde micro-organismen aangetroffen. Op één locatie, waar de damwand constant in contact met water staat, is duidelijk de voor MIC kenmerkende putcorrosie aangetroffen. Voor de overige schade toonde de chemische analyse van de corrosieproducten aan dat MIC corrosie hoogstwaarschijnlijk niet de hoofdoorzaak is.
Het relatief hoge aantal MIC-gerelateerde micro-organismen in de monsters is niet onverwacht in een vochtige omgeving zoals een ondergrondse parkeergarage. Desalniettemin lijkt, op grond van de analyseresultaten, MIC corrosie niet de hoofdoorzaak te zijn van de meeste schade. Gezien de omstandigheden in de parkeergarage moet in de toekomst wel rekening worden gehouden met een verhoogd risico voor biocorrosie op die locaties waar continu water in contact komt met het metaal. Dit creëert zuurstofarme condities, die ideaal zijn voor het ontstaan van MIC corrosie. Een ander probleem in deze parkeergarage is dat het water dat op sommige plekken langs de wanden stroomt een hoge concentratie zouten bevat. Dit verhoogt de kans op chemische/ atmosferische corrosie.
De stalen damwanden in de parkeergarage functioneren als grond- en waterkering. De damwand is geplaats tot ongeveer 18 m beneden NAP. Achter de damwand bevindt zich een cementbentonietwand tot circa 32 m beneden NAP. Aan de binnenkant van de parkeergarage stroomt op sommige plekken regelmatig water langs de damwand.
Om de situatie goed in kaart te brengen, voerde Nebest ultrasone wanddiktemetingen uit op verschillende posities op de damwandprofielen. Op basis hiervan zijn sterkteberekening uitgevoerd en is een inschatting gemaakt van de resterende levensduur van de damwand. Hieruit bleek de corrosiesnelheid hoger te zijn dan je zou verwachten op grond van normale atmosferische corrosie. De opvallende slijmerige, gele en groene aanslag die werd aangetroffen is ook niet gebruikelijk voor normale corrosie.
Ook al zijn de bacteriën op dit moment niet de hoofdoorzaak van de corrosieproblemen in de parkeergarage, de condities verhogen wel degelijk het risico op MIC corrosie. Ons advies was dan ook om op meer punten regelmatig MIC-metingen te verrichten en dit op te nemen als onderdeel van een integraal corrosieonderzoek. Een tijdige diagnose van biocorrosie kan veel schade en de daarmee gepaard gaande kosten voorkomen. Daarnaast adviseerden wij maatregelen te treffen om contact tussen de damwand en intredend water zoveel mogelijk te voorkomen om zo de levensduur van de damwand te verhogen.
Heeft u materiaalschade door corrosie en vermoedt u dat het gaat om biologische corrosie? Neem dan contact op met Reinoud Homan, homan@microbialanalysis.com.
Heeft u materiaalschade door corrosie en vermoedt u dat het gaat om biologische corrosie? Neem dan contact op met Rob Elzinga, elzinga@microbialanalysis.com.
